«بحار الانوار، ج ۷۰، ص ۲۵۵»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: حسود، قبل از آنکه به شخص محسود (مورد حسد واقع شده)، ضرر بزند به خودش ضرر می زند، همان طور که ابلیس با حسادتش به حضرت آدم – علیه السّلام -، لعنت را برای خود به میراث گذاشت و برگزیده شدن را برای حضرت آدم – علیه السّلام – .
22. قال الإمام علی – علیه السّلام – : ما رَأَیْتُ ظالِماً أَشْبَهَ بِمَظْلُومٍ مِنَ الْحاسِدِ، نَفْسٌ دائِمٌ، وَ قَلْبٌ هائِمٌ، وَ حُزْنٌ لازِمٌ.
«بحار الانوار، ج ۷۰، ص ۲۵۶»
امام علی – علیه السّلام – فرمود: هیچ ظالمی را از حسود، شبیه تر به مظلوم ندیدم که دارای حسادتی دائمی و قلبی سرگشته و اندوهی جدا نشدنی است.
23. قال الإمام علی – علیه السّلام – : یَکْفیکَ مِنَ الْحاسِدِ أَنَّهُ یَغْتَمُّ وَقْتَ سُرُورِکَ.
«مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۱۷»
امام علی – علیه السّلام – فرمود: (در جزای حسود) تو را همین بس که در هنگام شادی تو، او اندوهگین می گردد.
24. قال الإمام علی – علیه السّلام – : حَسبُ الْحاسِد ما یُلْقی.
«مستدرک الوسائل، ج ۱۲، ص ۱۷»
امام علی – علیه السّلام – فرمود: برای حسود، هر آنچه بر سرش می آید، کافی است.
25. قال الإمام الصادق – علیه السّلام – : اَلنَّصیحَةُ مِنَ الْحاسِدِ مُحالٌ.
«الخصال، ج ۱، ص ۲۶۹، ح ۵»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: خیرخواهی از (طرف) حسود، محال است.
26. قال الامام علی – علیه السّلام – : صِحَّةُ الْجَسَدِ مِنْ قِلَّةِ الْحَسَدِ.
«نهج البلاغه، حکمت ۲۵۶»
امام علی – علیه السّلام – فرمود: سلامتی بدن، از کمی حسادت است.
27. قال الإمام الصادق – علیه السّلام – : إِنَّ الْمُؤْمِنَ یَغْبِطُ وَ لا یَحْسُدُ وَ الْمُنافِقُ یَحْسُدُ وَ لا یَغْبِطُ.
«الکافی، ج ۲، ص ۳۰۷»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: همانا مؤمن غبطه می خورد و حسادت نمی ورزد و منافق حسادت می ورزد و غبطه نمی خورد.
28. قال الإمام الصادق – علیه السّلام – : بَیْنَما مُوسَی بْنَ عِمْرانَ یُناجی رَبَّهُ وَ یُکَلِّمُهُ إِذْ رَأی رَجُلاً تَحْتَ ظِلِّ عَرْش اللهِ، فَقال: یا رَبِّ مَنْ هذا اَلَّذی قَدْ أَظَلَّهُ عَرْشُکَ؟ … .
«بحار الانوار، ج ۷۰، ص ۲۵۵»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: هنگامی که موسی بن عمران با پروردگار خود مناجات می نمود، مردی را دید که در زیر سایه عرش الهی است، پس گفت: ای پروردگار من این کیست که عرش تو بر او سایه افکنده؟ پس (خدای تعالی) فرمود: ای موسی او از کسانی است که بر آنچه خدا از فضلش به مردم ارزانی داشته، حسادت نمی برند.
29. قال الإمام علی – علیه السّلام – : اَلْحَسُودُ کَثْیرُ الْحَسَراتِ مُتَضاعِفُ السَّیِّئاتِ.
«غرر الحکم، ح ۶۸۵۰»
امام علی – علیه السّلام – فرمود: حسود، بسیار حسرت و تأسف می خورد و بر گناهان خود می افزاید.
30. قال الإمام علی – علیه السّلام – : اَلْحَسُودُ لا یَبْرَأُ
«غرر الحکم، ح ۶۷۹۴»
امام علی – علیه السّلام – فرمود: حسود، شفا و بهبودی نمی یابد.
31. قال الإمام علی – علیه السّلام – : اَلْحَسُودُ لا خلال لَهُ.
«غرر الحکم، ح ۶۸۴۸»
امام علی – علیه السّلام – فرمود: حسود، دوستی ندارد.
32. قال الإمام علی – علیه السّلام – : اَلْحَسُودُ لا یَسُودُ.
«غرر الحکم، ح ۶۷۹۵»
امام علی – علیه السّلام – فرمود: حسود، آسایش ندارد.
33. قال الإمام علی – علیه السّلام – : اَلْحَسُودُ غَضبانُ عَلَی الْقَدَرِ.
«غرر الحکم، ح ۶۸۳۷»
امام علی – علیه السّلام – فرمود: حسود، بر تقدیر (الهی) غضبناک و خشمگین است.
34. قال الإمام الصادق – علیه السّلام – : لَیْسَتْ لِبَخیلٍ راحَةٌ، وَ لا لِحَسُودٍ لَذَّةٌ.
«الخصال، ج ۱، ص ۲۷۱، ح ۱۰»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: هیچ بخیلی آسایش ندارد و هیچ حسودی (از زندگی) لذت نمی برد.
35. قال الإمام الصادق – علیه السّلام – : لا راحَةَ لِحَسُودٍ.
«بحار الانوار، ج ۷۰، ص ۲۵۲»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: هیچ آسایشی برای حسود نیست.
36. قال الإمام الصادق – علیه السّلام – : لا یَطْمِعَنَّ … اَلْحَسُودُ فی راحَةِ الْقَلْبِ.
«بحار الانوار، ج ۷۰، ص ۲۵۲»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: حسود، انتظار آرامش قلب و آسایش دل را نداشته باشد.
37. قال رسول الله – صلّی الله علیه و آله – : إِیاکُمْ وَ الْحَسَدَ، فَإِنَّهُ یَأْکُلُ الْحَسَناتِ کَما تَأکُلُ النّارُ اَلْحَطَبَ.
«جامع الأخبار، ص ۱۵۹»
پیامبر اکرم – صلّی الله علیه و آله – فرمود: از حسادت بر حذر باشید که حسادت نیکی ها و ثواب ها را می خورد، همان گونه که آتش، چوب را می خورد.
38. قال الإمام الصادق – علیه السّلام – : یَقُولُ إِبْلیسُ لِجُنُودِهِ: أَلْقُوا بَیْنَهُمُ الْحَسَدَ وَ الْبَغْیَ فَاِنَّهُما یَعْدِلانِ عِنْدَ اللهِ الشِّرْکَ.
«الکافی، ج ۲، ص ۳۲۷»
امام صادق – علیه السّلام – فرمود: ابلیس به سربازان خود می گوید: حسادت و ظلم را در میان انسانها منتشر کنید که اینها در نزد خدا با شرک برابرند.
39. قال الإمام علی – علیه السّلام – : بِئْسَ الرَّفیقُ اَلْحَسُودُ.
«غرر الحکم، ح ۶۶۰۷»
امام علی – علیه السّلام – فرمود: چه بد رفیقی است حسود.
نظرات شما عزیزان:
موضوعات مرتبط: احکام ، محرمات ، ،
برچسبها:


















